Angoulême Le Pizou

Maandag 31 mei 2010. 92,7 km, gem 14 km, geklommen 1015 maximale hoogte 196 meter. Toen ik weg ging bewolkt, de straten waar ik over reed waren vaak nat maar ik heb geen druppel gehad. Wind van opzij en soms een beetje mee. Rond 20 graden. Gelukkig waren mijn sandalen inmiddels opgedroogd en die zijn dus niet meer nat geworden vandaag.
Over dit soort wegen mocht ik vandaag rijden. In het begin een soort zeven heuvelen weg: jullie kennen dat wel van Frankrijk, rechte wegen, als je omlaag gaat zie je dat je daarna weer omhoog moet en dat wel 15 km lang. Daarna een soort route des crétes. Je rijdt over een heuvelkam, op een hoogte van rond 200 meter, en links en rechts van je zie je  de mooiste vergezichten. Het laatste stuk door een bos. De weg was dus prachtig maar de catering deugde niet. Pas de eerste gelegenheid tot koffie drinken na 45 km en daarna pas weer 8 km voor het einde. Het was ook geen weer om langs de kant van de weg te gaan zitten want alles was nat. Ik zit nu in een Bed & Breakfast maar een restaurant hier in de buurt voor het avondeten eten is er niet. Dat is minstens 5 km weg. Gelukkig gaat de mevrouw van B&B een eenvoudige repas voor mij maken.
Ik moet nog iets kwijt over de fauna hier. Naruurlijk genoeg dode vogels, egels, hazen en konijnen op de weg gezien maar een paar dagen geleden ook een eekhoorntje die op tijd overstak en vandaag zelfs een hert.ree of wat het ook geweest mag zijn.
SMS van Jet en Jan, Jan is gevallen maar dat is mij ookwel eens overkomen bij het oefenen.Van Geert Jan mijn neef,, van Ron omdat hij niet op google kon. Ik heb hem een vermanend smsje teruggestuurd, en jawel nu heeft hij zijn verhaal wel als reactie en heeft ie zelfs een Foto als volger er op gekregen, en van Anita, met wie ik vandaag ook even heb zitten skypen. Olaf heeft me nog gebeld maar die kreeg mijn voicemail en ook Huub heeft me nog gebeld maar dat lukte ook nog niet vanwege het slechte bereik hier. Ik zit nu zelf op het wifi van de mensen hier.
Jullie reacties doen me goed en zijn zeer bemoedigend, dat helpt altijd. Als er een paar dan ineens over bridge gaan praten denk ik maar zo, die Lionel ken ik allang alleen moeten we nog afspreken met hoeveel punten je dat doet en dat op een doublet door de partner gepast moest worden als hij 10 punten heeft. De regels die Ron nog eens opsomt heeft hij blijkbaar wel goed onthouden. De volgende fase is dat hij ze waarschijnlijk ook gaat toepassen. De groeten aan allen.

Charroux Angoulême

Zondag 30 mei 2010. 81.3 km, gem 14.1 km, geklommen 669, hoogste punt 196 meter.

Vanmorgen in de motregen vertrokken. Op de foto zie je hoe ik er dan uitzie. Die motregen heeft de eerste 30 km geduurd en toen werd het droog. In het pittoreske plaatsje Nateueuil en Vallee chocola gedronken, na 32 km, en toen weer verder en toen ging het weer verder motregenen. Ik ben maar niet meer gestopt en naar Angoulême gereden. In de motregen rijden is niet lekker maar het was niet koud, het windje was meestal van opzij en het was een mooi gebied waar ik door heen ben gefietst: velden met gewassen, met gras en koeien of lama's, bossen, kleine oude schilderachtige dorpjes riviertjes, klimmen en dalen, kortom mooi. Jammer dat de zon er niet bij schijnt.

Ik ben hier om kwart voor 3 aangekomen. Ik ga nu eerst proberen onderdak voor morgen te regelen. Ik heb wel telefoonnummers maar daar krijg ik een Frans antwoordapparaat op en dat gaat niet zo gemakkelijk. Als het niet lukt ga ik morgen gewoon beginnen en rond Le Pizou zie ik dan wel waar ik onderdak kan vinden.

Gisteren nog een telefoontje van Wouter gehad.

Rustdag Payoux

Zaterdag 29 mei 2010. Rustdag


Ik weet niet zeker of dit bericht vandaag verschijnt op mijn blog, want het bereik is hier zeer slecht.

Santiago betekent: heilige Jaap. San is van Sanctus en Iago is Jacobus of Jaap. Ik ben dus op weg naar me zelf. Santiago is een bedevaart plaats omdat daar de restanten van de Apostel Jacobus begraven zouden liggen. Vanuit heel Europa gaan daar oude pelgrimswegen heen en ik zit er dus op één van. Dat is goed te merken, overal vind je St. Jacques wegen straten pleinen en kerken

Vandaag weinig gedaan. Vanmorgen ontbijt om 9 uur, een poosje gelezen, een poosje geslapen, geluncht, een beetje in de regen in het dorp rondgewandeld en daarna weer wat geslapen en gelezen. Ja mijn E-boek doet het weer. Ondertussen heb ik ook nog hotels voor de volgende week proberen te regelen. Dat is gelukt voor morgen en woensdag en donderdag. Voor maandag en dinsdag dus nog niet. Ik krijg geen gehoor bij de nummers die ik heb.

Inderdaad lijkt me deze reis zwaarder dan toen naar Rome. Dit komt zeker door het terrein waar ik door heen moet. Naar Rome voornamelijk door de dalen van de Maas, de Saone en de Rhone en langs de kust verder.

Op deze reis kruis ik vaak rivierdalen. Dat betekent afdaling naar rivier en weer klimmen uit het rivierdal. En straks komen dan ook nog de Pirineëen! (Ik weet niet hoe je dit schrijft.)

Misschien heeft ook de aard van het doel van de reis er mee te maken. Naar Rome ging ik omdat mijn vader dat ook gedaan had. Een goede drive. Naar Santiago ga ik omdat ik ergens naar toe wil fietsen. Die drive is minder en wellicht uit zich dat in het fysiek zwaarder aanvoelen. Dat mogen de psychologen onder jullie uitmaken.

Vandaag begon de dag zonnig maar ondertussen heeft het geregend en ziet het er somber uit.

Vandaag smsjes van Hennie en Anita en een telefoontje van Wouter en Joke en Huub die om 2 uur al meldt in Orleans te zitten.

Châtellerault Charroux

Vrijdag 28 mei 2010. 93,3 km, gem 16 kmh, stijging 593 meter maximale hoogte 153 meter. Toen ik vertrok bewolkt/mistig later zonnig, 22 graden en tot mijn grote plezier geen wind.


Het werd dus bijna een hemelse dag, mooie open velden, geen wind of soms een beetje wind mee, alleen geen zon.

De dag begon niet goed. Ik wond me op toen ik op de rekening van het hotel 3 euro zag staan voor de garage: daar had mijn fiets gestaan. Ik kon er niet omheen, ik moest betalen maar ben wel boos vertrokken. Ik heb ze zelfs niet meer gevraagd mijn bidons te vullen hoewel ze dat wel aanboden.

Het routeboekje voor vandaag vermeldt: klim 1.5 km tot 8% en klim 1,5 km met steil stukje oplopend tot 10 %. Met enige zorg ging ik op weg maar tot mijn grote genoegen kon ik die klimmetjes gewoon aan. Dat geeft de burger dus moed. Vandaag na 35 km koffie gedronken in Poitiers. Nou ja koffie, ik ben maar overgegaan op de chocolade chaud. Kan ik alvast wennen aan wat ik na de volgende week elke dag meekrijg van mijn broer en schoonzuster: een thermo met heet water, een kom en chocola. Eerlijk gezegd moet ik bekennen dat die chocola me beter smaakt dan de koffie. In Poitiers kun je wel een dagje doorbrengen: er is zoveel te zien. Kerken in overvloed! Maar ik moet ook bekennen dat ik niet zo heel veel interesse heb weer een kerk, ruïne, kasteel enz te bekijken.

Je blijft kijken en het houdt je maar van het fietsen af. Vandaag zag ik een stel naar een ruïne gaan, ik dacht ik rij door, ze haalden me in en ik zag ze weer stoppen bij een kasteel, ik dacht ik rij door maar daarna hebben ze me niet meer ingehaald. Het waren nu twee jongere mannen.

Ik kwam vandaag in een plaatsje waar werkelijk op elke hoek een bord stond met aanwijzingen welke weg je moet nemen als je naar Santiago de Compostella wilt gaan. Wel grappig! Volgens mij is het een economisch belangrijk gebeuren, ook hier al.

De route van vandaag heet Châtellerault Charroux. Maar ik zit niet in Charroux maar in Payroux. Dit plaatsje ligt ten noord oosten van Charroux zo'n 15 kilometer denk ik. In Charroux kon ik geen hotel en geen B&B krijgen. Had ik van te voren uitgezocht, dus ik had ook van te voren het hotel in deze plaats geregeld. Dat was dus geen tegenvaller. Wel een tegenvaller is dat mijn e-book vastgelopen is: ik kan geen bladzijde meer omslaan en ik kan hem ook niet meer aan en uit zetten. Er zit een resetknop op, dus dat ga ik zo proberen maar ik weet niet of mijn boeken er dan in blijven staan. We zullen zien.

Gisteren dus nog telefoon van Lucy en mijn zuster Joke. Die vroeg of Jurgen en Wouter in verwachting waren?! Vandaag SMS van Truus, mijn broer Frans,Ina en Jennie en telefoon van Cecile en Jenny en Els. Ik krijg dus volop aandacht.

Tours Châtellerault

Donderdag 27 mei 2010. 85,6 km, gem 15, geklommen 415 meter,maximale hoogte 125. Vanmorgen bewolkt met dreigende buien maar wonderbaarlijk zijn die niet gevallen waar ik fietste. 's Middags enige opklaringen maar ook veel wind tegen. Rond 20 graden.
Bovenstaande foto geeft een impressie van het landschap waar ik door fiets. Ook met Gerard. Als de zon schijnt en er geen wind is of windje mee is het fietsen door dit landschap hemels. Stukken vlak, stukken klimmen maar dan ook weer genieten van het naar beneden gaan. Deze foto is van een paar dagen geleden. Nu schijnt de zon niet en is het windje tegen. Dan is het werken geblazen.Heb ik al verteld, dat het oranje vlaggetje op mijn fiets nog van mijn Rome reis is. Dat heb ik toen van Anita gekregen. Zij heeft nu het Rood wit blauw erbij gemaakt. Op mijn fietstas aan het stuur heb ik de jacobsschelp van Truus hangen en inderdaad mensen zien eraan dat ik naar Santiago ga, Ik heb nog geen gratis koffie aangeboden gekregen  of zoiets.Ik heb er ook nog een klein vodoo popje van Henny hangen, dat moet me beschermen tegen gevaren en tot nu toe is dat goed gegaan. Ik ben nog niet gevallen en heb mijn helm dus nog niet nodig gehad. Er hangt ook nog een poppetje van Elly aan met oranje wimpers. Waarvoor dat is weet ik eigenlijk niet. Dat moet Elly me nog maar eens vertellen.
Gisteren en ook vandaag passeerde ik een stel op de tandem dat aan het rusten was.Zij hadden zo bagagewagentje erachter hangen. Bij het binnen rijden van Châtellerault over een fietspad aan een spoorbrug kwamen we elkaar weer tegen en hebben even gesproken. Hij en zij zijn jong en Nederlanders. Ze zijn onder Parijs begonnen en gaan naar Bordeaux en dan weer terug. Zij kamperen, misschien zie ik ze morgen nog anders niet meer denk ik.
Gisteren na het internetten nog de katedraal van Tours bekeken en de kleine straatjes met allerlei eet en drinkgelegenheden.
Nog een telefoontje van Sonja gehad en Van Wouter en Jurgen. Die hadden groot nieuws maar dat mag ik van hen niet verklappen. Moet je ze zelf maar bellen. Ook nog Email van Agnes en Lenie, twee van mijn veelbelovende bridgecursisten, en van Thea, en van mijn broer Frans dat hij weer op zijn boot zit. Vanavond gaat Lucy me nog bellen.

Vendome Tours

Woensdag 26 mei 2010. 72.5 km, gem 14.3, geklommen 608 meter, max hoogte 146 meter. Vanmorgen bewolkt, in de middag opklaringen maar toen stak ook de wind op tegen.
Vandaag een gemakkelijke dag. Het eerst gedeelte ging over het open veld, het laatste stuk door een rivierdal. Opvallend is dat je het verschil met het noorden van Frankrijk goed ziet: daar het koolzaad nog in bloei, hier is dat uitgebloeid. Hier bloeien de brems en de klaprozen. het is een landbouwgebied: eerst moest ik oppassen niet zijknat te worden gesproeid door zo'n beregen installatie die gedeeltelijk op de weg gericht stond. Daarna moest ik wachten op een kudde koeien, die over de weg van het ene weiland naar het andere gestuurd werd.
Onderweg ook weer een aantal keren de TGV voorbij zien razen, vind ik altijd leuk om naar te kijken.
Ik zit nu in een zeer simpel hotel in Tours: WC op de gang. Internet hebben ze er niet maar vlakbij is een internet lokaal, en daar zit ik nu mijn verslag te maken. Hierna ga ik Tours in.In de stad ga ik ook wat eten.
Tours is het einde van het eerste route boekje, morgen schakel ik over naar deeltje 2.
Een sms van Piet en Truus en twee gemiste telefoontjes van Wouter en Sonja, die ga ik zo terug bellen.

Migniéres Vendome

Dinsdag 25 mei 2010. 102 km gem 15,7 per uur, maximale snelheid 40km.totale stijging 562 en maximale hoogte 167.


In de ochtend zonnig, 's middags bewolkt met een enkel spatje regen. Erger is dat de gematigde wind nu tegen was.

Gisteravond na het eten moest ik nog voetballen met Paul en Romain en daarna gingen zij op de trompet en de fluit nog muziek maken. De heer des huizes pakte toen ook zijn accordeon. Pas om 10 uur naar bed.

Vandaag 4 km te veel gereden omdat ik er na 2 kilometer achter kwam dat ik mijn papier met de routes en de hotels vergeten was. Ik weer terug, het bleek onder mijn bed te liggen.

Vandaag een rustige weg met niet al te veel klimwerk. Vaak langs de Loir, niet te verwarren met de Loire die pas bij Tours verschijnt.

Vandaag ook het hotel voor het komende weekend geboekt. Het geplande hotel had geen plaats en ik moest dus iets anders zoeken.

Morgen een korte afstand, kan ik wat rondkijken in Tours aan de Loire

SMS van Jet en Jan, telefoon van Corrie over mijn broer Frans. Die ligt in het ziekenhuis i.v.m. een longembolie. Frans is niet mijn broer die mij komt vergezellen. Dat is Huub.

Meziéres Epone Migniéres

Maandag 24 mei 2010. 91 km, gem 15 , maximale snelheid 49 km, geklommen 752 meter maximale hoogte 180 meter. Zonnig en warm, 28 graden, nauwelijks wind.

Het was vandaag ook een zware dag maar het ging gemakkelijker dan gisteren. Ik noest zeker wennen aan het vertrek van Gerard.

Om te beginnen kon ik vanmorgen het terrein van het hotel niet af. Ik had de sleutel bij de onbezette receptie neer gelegd en was de deur uitgegaan toen bleek dat ik een code nodig had om het terrein af te kunnen. Gelukkig was er een hek open naar het nabijgelegen F1 hotel en zo kon ik de weg op, naar mijn ontbijt in het Campanule hotel

Op de eerste klim om half negen moest ik van de weg af omdat er een Course aankwam. Eerst een kopgroep van 2 man, toen een peleton van wel 100 man en daarna nog wel 50 volgauto's.

Even verder waren er twee auto's gestopt bij een hoogspannings mast waar lui uitkwamen met tuigage om alsof ze de mast in zouden gaan klimmen en er weer vanaf zouden springen. Ik ben doorgereden want ze zagen er een beetje onguur uit.

Vlak voor Chartres kwamen er van de weg links van mij 3000 wandelaars aan met kruisen, heilige wimpels, vlaggen muziek en veel in toga's geklede geestelijken. Eén moment dacht ik tussen een stoet Compostella gangers gekomen te zijn maar later hoorde ik dat het ging om de jaarlijkse driedaagse wandel pelgrimstocht van de Notre Dame van Parijs naar de Notre Dame van Chartres. 100 km in drie dagen en ontzettend veel jonge mensen en jonge geestelijken. Het katholiek zijn in Frankrijk is toch anders dan bij ons in Nederland.

Vandaag dus gestopt bij een B&B bij Sonja en Jaques en hun drie kinderen Paul, Romain en Nicolas en Sonja peetmoeder Meline. Aardige mensen die bezig zijn een groot terrein tot een paradijs om te bouwen.

Gisteren nog een telefoontje van Jan Willem en SMSjes van Gerard en Sandra,Els, Tilly, en vandaag van Marianne en Piet en Corrie.

Clermont Meziéres Epone

Zondag 23 mei 2010. 87.3 km, gem 15,2 km Geklommen 825 m, Maximale snelheid  51.9 km,maximale hoogte 210 m.Zonnig, 25 graden.Nauwelijks wind.
Uitgezwaaid door Gerard en Sandra vanmorgen om 8 uur vertrokken. Weer alleen. Het was zeer plezierig met Gerard maar het is ook leuk weer alleen te fietsen. Uiteindelijk was dat het uitgangspunt . Vandaag een moeilijke dag. De 150 meter die we dachten ontlopen te hebben gisteren, moest ik het eerst op. Daarna een klim naar 210 meter en daartussen in nog allelerlei kleine heftigen klimmetjes. 10 km voor het einde moest ik nog een klim maken van 40 meter naar 178 meter. Ik kon bijna niet meer maar het is gelukt. De beloning was een afdaling naar 20 meter naar de Seine.
Vandaag aangesproken door een Fransman die wilde weten of ik in mijn eentje naar Santiago ging. Hij was verbaasd. Gelunched bij de ingang van een kerkhof. In de schaduw. Er kwam niemand op visite.
Om rond 16.00 uur in het hotel. Ik kan hier niet eten daarvoor moet ik naar een Campinale hotel 5 minuten hier vandaan. Morgenochtend kan ik ook niet ontbijten hier want dat begint pas om 9 uur. Ik zie wel wat ik zal doen.
Vandaag kan ik een flinke ruk aan mijn Eboek geven. Ik heb brandende liefde van Wolkers uit. Vond ik niet heel bijzonder. Nu ben ik aan een spannender boek bezig. Tijdens het eten kan ik nu lezen, hoef ik niet meer te praten.
Vandaag SMS van Ed, Truus, Ina, Els en Hennie.Die ga ik zo beantwoorden.

Clermont

Rustdag Clermont, zaterdag 22 mei 2010.




In Harmelen, op de zaterdagavond voorafgaand aan ons vertrek, wierp Jaap de vraag op “Wanneer noem je nu iemand een goede kennis of wanneer een vriend?” Dat gesprek konden we daar nauwelijks beginnen, laat staan voltooien. Maar nu, nadat ik zeven dagen intensief met Jaap ben opgetrokken, begint een antwoord zich wel meer te vormen.



Vandaag is het onze rustdag en dus mocht er worden uitgeslapen. Om half negen een heerlijk ontbijt en wat is dat verse stokbrood toch lekker. Jaap is bezig telefonisch zijn hotels voor de komende week te reserveren en ik zit in de tuin om een start met mijn bijdrage voor zijn weblog te maken. Straks lopen we naar het station, want volgens het reglement is het berijden van ons stalen ros vandaag volstrekt uit den boze, en dus gaan wij per trein naar Compiegne.



Als ik terug kijk op deze week, dan heb ik zeker een heel tevreden gevoel. Natuurlijk was het voor ons allebei wel een zekere sprong in het diepe, maar wij hadden allebei in onze jeugd wel geleerd om je aan te passen en rekening met de ander te houden. Natuurlijk ken ik Jaap al heel lang doordat we allebei in de redactie van ons clubblad zitten. Maar een week lang met elkaar doorbrengen, waarbij ook elementen als doorzetten, vermoeid raken, kwaliteit van slaap van belang zijn: dat is toch wel andere koek! En ….. hoe gezellig kun je het aan de ontbijttafel houden als je 's morgens een slow starter bent? Heb je tijdens de pauzes onderweg en aan het diner wel voldoende andere stof dan bridge om over te praten? Volmondig kan ik zeggen, dat ik mij in generlei opzicht heb moet forceren om het naar mijn zin te hebben. Integendeel: ik heb Jaap leren kennen en waarderen en niet alleen als compaan voor onderweg. Het was zijn tocht en ik heb genoten als zijn metgezel. (En over bridge hebben we nauwelijks gesproken)

Het moet gezegd: Jaap heeft zijn tocht uitstekend voorbereid en dat heeft het fietsen zeker gemakkelijk gemaakt. Onze belevenissen zijn voor het nageslacht goed gedocumenteerd.

Ik zal zeker in de komende week al het een en ander gaan missen: niet alleen Jaap, maar ook belangrijke facilitaire zaken zoals het instellen van de GPS, de zakdoekmomenten in de ochtend, dat heerlijke terras voor de koffiebreak en dat welverdiende biertje als we onze tassen op de kamer hadden gezet. Het was een zeer bijzondere vakantieweek en wat mij betreft smaakt het zeker naar meer.

En als ik dan – aan het einde van deze korte overpeinzing – nog een bijdrage mag leveren aan het gesprek van die bewuste zaterdag: de intensiteit waarin je je leven wilt en kunt delen met de ander bepaalt het verschil. Bedankt, Jaap voor deze unieke fietstrip!



We zitten nu met zin drietjes om 20.15 uur aan tafel en hebben net besteld. Sandra is dus wel gearriveerd, maar slaagde er toch in (ondanks mijn voorbereidingen waar zij zo enthousiast over vertelde in haar reactie) de juiste afslag op de A1 te missen en reed dus 60 km extra.

We hoorden van haar dat Corrie zichzelf net niet jong genoeg vond om het bij net haar opkomende idee te realiseren vandaag spontaan in de auto te stappen en mee te gaan. Haar stoel staat nu leeg aan onze tafel.

Jaap en ik hadden een voorspoedige reis per trein en bezochten onderwijl de kerk gewijd aan St. Jaqcues en aan een uitgebreid folkloristich marktgebeuren ter ere van het weekend gewijd aan Jeanne d' Arc. Maar wij zijn er nog niet uit wat die fraaie buikdanseres daar nu precies mee te maken had. Maar dat was toch weer zo'n unieke belevenis waar Tilly in haar reactie op doelde.

Een hartelijke ontmoeting op het kerkplein, een drankje op het terras en toen terug naar het hotel om verder bij te praten.

Sandra is nu deelgenoot geworden van het avondgebeuren. Het voorlezen van de reacties door Jaap is altijd een feest. Zo ook dit keer. Het is ons overigens wel opgevallen, dat de sms'ers deze dag ook als rustdag nemen. Alleen Anita stuurde een berichtje. Dat moet echt anders hoor!



Dat was het voor vandaag. Jaap, maak een mooie reis en kom veilig terug.

Ham Clermont

Vrijdag 21 mei 2010. 100 km, gem. 17,2 km, maximale snelheid 46,5 en maximale hoogte 117 meter. Onbewolkt, zonnig dus en rond 21 graden. Geen wind of licht windje van opzij of mee.

572 kilometer hebben we dus moeten fietsen om Gerard af te zetten op de plek waar Sandra hem morgen komt halen. G. heeft iets meer gefietst want hij heeft ook nog van zijn huis naar mijn huis gefietst. Om anderen te ontmoedigen een weekje met mij mee te fietsen is het wellicht interessant om mijn dagorde te vermelden. Om 6,30 uur gaat de wekker. Nog even doezelen en dan eruit. Corrie bellen, scheren, tanden poetsen, fietstassen inpakken en om 7.30 uur aan het ontbijt. Om 8 uur op de fiets. Ik mijn I-pod op, zodat ik onderweg geen last heb van het gezeur van mijn medefietser. ( Af en toe moet ik er één oortje uithalen omdat hij iets tegen me wil zeggen.) ( Zo'n Ipod is trouwens ook handig. Vanmiddag wilde G. 10 minuten siesta houden. Ik dacht: ik zet het 5de pianoconcert van Beethoven op, dat duurt 20 minuten, dan kan hij niet zeuren dat ik hem zit te haasten.) Dan gaan we 2 uur fietsen, koffie drinken, weer 2 uur fietsen en dan lunchen langs de kant van de weg en dan weer 2 uur fietsen om in het hotel aan te komen. Daar brengen we de fietstassen naar de kamer, drinken 2 biertjes en dan gaan we douchen, ons lijf verzorgen, dutten en even lezen en om 7 uur zitten we aan het diner. Om 9 uur zijn we klaar met eten en dan is het bedtijd. Tot mijn grote opluchting en vreugde kon G zich goed in dit schema vinden.

Onderweg gebeurt er iets opmerkelijks. We staan langs de kant van een drukke weg omdat we verkeerd gereden zijn. Stopt er een Fransman die in mijn routeboekje wil kijken. Want daar staat, zegt hij, waar we links af hadden moeten gaan. Ik geloof hem natuurlijk niet, maar hij krijgt me toch zo ver dat ik een bladzijde verder kijk en waarempel, de man heeft gelijk. Daar staat dat we bij nummer 30 linksaf hadden moeten gaan. Blijkbaar rijden hier vaker Nederlandse pelgrims als wij verkeerd met zo'n routeboekje!!

Telefoontjes van Corrie, Wouter, Jan en Sandra, smsjes van Truus 2 keer, Julia en Renée met uitleg over de vlinder van de vrouw.

Morgen dus een rustdag. Maar natuurlijk zullen wij wel deze rubriek blijven verzorgen.

Somain Ham

Donderdag 20 mei 2010..98 km, gem 16.6, maximaal 55.7 km geklommen 727 meter. maximale hoogte 146 meter. Onbewolkt, 's morgens geen wind, 's middags windje van opzij of mee. We denken rond 19 graden.

Als je met de auto naar Parijs rijdt, is het stuk door Frankrijk een saai stuk. Daar hebben we iets op gevonden. Stap op de fiets en je weet niet wat je overkomt: Zacht glooiend land, gele velden met koolzaad, mooie vergezichten, groenen velden leuke plaatsjes, rustige goede wegen. Kortom de hemel op aarde.
Vandaag al na 25 km de eerste stop in Cambrai. In het centrum op een plein koffie gedronken en daarna voor de lunch cola, bananen en een heerlijk vers stokbrood met ham, kas ei, rosbeef en mayonaise.
Dat hebben we allemaal genuttigd aan de source de l'Escaut. Een rustig plekje.
Vandaag was het dus heuvel op heuvel af. Op het vlakke terrein rijden Gerard en ik hetzelfde tempo. Heuvel op gaat dat anders. Hij als Ulrich in een groot verzet, ik als Amstrong in een klein verzet. Het verschil met deze historische figuren is echter dat Ulrich in ons geval elke bergetappe wint!!! Gelukkig wacht hij mij boven wel op. samen rusten we dan nog wat voor we verder gaan. Gerard is flink verbrand, hij heeft nu zoiets gekocht  als een morning after pil maar dan after de zon.
We zijn beiden elke avond natuurlijk zeer geinteresseerd in jullie reacties. Meestal begrijpen we ze wel. Die van Renée over die vlinder gaat onze fietshelm te boven. Wellicht kan ze daar nog even op terug komen.Verder raken wij enigszins in verwarring over welke Marianne nu wat schrijft? Als zelfs Ron als Marianne gaat schrijven raken we het spoor natuurlijk helemaal bijster.
Vandaag Telefoon van Corrie P. en Lucy. SMS van  Nikki, Sonja, Sandra en Julia.

Lessines Somain

19 mei 2010 99km, gem 16,7 km, max 42.8 geklommen 293 meter. Bijna onbewolkt dus zonnig , zacht windje bijna mee.
Gisteravond een bescheiden hotel. Maar het menu du Jour voor 15 euro was zeer goed: een tomaat gevuld met garnalen, drie kippenpoten met frites en een kaasplnkje toe. Het ontbijt was oud brood maar het lunchpakket was prima, 4 verse broodjes met een appel. De eerste kilometers waren niet de officiele route maar een toeristische, over een mooie glooiende weg.
De eerste stop was na 50km in Tournai ( voor de Vlamingen onder jullie Doornik). Daarna langs de Schelde (voor de Walen onder jullie de Escaut) richting Frankrijk.
Net over de grens onze lunchestop in het gras op Gerards deken in de zon.Daar hebben we ook een korte siesta gehouden. Hier bleek dat de Fransen een lekkerder wegdek hebben dan de Belgen: mooi asfalt in plaats van die betonplaten. We hebben nog geen ervaring met de Fransen zelf want we zijn nog geen weg overgestoken.
Om rond 4 uur in Somain. Het hotel dat ik al 10 keer zonder succes heb gebeld bleek geen hotel meer te zijn. Nu zitten we buiten Somain in een soort motel. We kunnen er ook eten dus prima zo.
Elke dag zijn we na de kilometers fietsen blij dat we er zijn, maar we zijn er niet moe van. De blijheid betreft voornamelijl dat we van het zadel af mogen.
Gisteren nog een email van Pieter, die refereerde aan de koers van de dollar waar hij wel wat  aan verdiend heeft, mischien krijgt zijn commissaris daar ook wel iets van, en een SMS van Julia en Tom.
Vandaag SMS van Sonja, Truus, Julia en Tom en van de KPN over voordelig bellen in Frankrijk.

Mechelen Lessines

Dinsdag 18 mei 2010. 80,4 km, gem 16,6, max 36,3 (Gerard 43 km), geklommen 287 meter. Weinig wind, soms zelfs mee. Koud en mistig vertrokken, later meer zon, werd zelfs lekker ongeveer 18 graden.


Eerst nog wat foto's gemaakt in Mechelen. Vandaag een groot gedeelte over aparte fietspaden gegaan. Eerst over een oude spoorlijn tot Aalst. Daar koffie gedronken en gebeld met mijn provider Yes omdat mijn dongel het niet deed. Met de wijziging van enige instellingen was dat probleem verholpen. Toen langs de Dender naar ons hotel. Wij hadden nog nooit van de Dender gehoord maar het was aangenaam fietsen er naast. Van de 286 meter die we geklommen hebben gingen er ongeveer 100 op aan de DE MUUR in Geraardsbergen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat we het laatste steilste stuk gelopen hebben. We hadden gestopt en konden niet meer opstarten. Bij Gerards poging is hij zelfs gevallen. Het is trouwens wel grappig te vertellen dat we elke keer als we ergens willen stoppen Gerard een stoeprandje moet opzoeken, anders kan hij niet goed afstappen, krijgt hij het been van zijn nieuwe heup niet over zijn bagage gezwaaid.

Tijdens de lunch kwam een mevrouw haar vlinder, een koninginnepage, laten zien, een zeer mooi exemplaar. Hij was een uur geleden uitgekomen, kon nog niet vliegen en bleef op haar mouw zitten.

Het is opmerkelijk hoe vriendelijk de Belgen hier zijn. Als we een weg moeten oversteken stoppen ze allemaal voor ons. Toen ik een keer op een vrachtwagen wilde wachten maakte hij een noodstop en ging nog achteruit om mij voor te laten gaan. Gerard reed achter mij en schrok er wel van.

De broekjes van Gerard bevallen hem uitstekend. ( Hij heeft fietsonderbroeken). Hij heeft nog niet in zijn korte broek gefietst, ik al die tijd al.

Telefoon van Wouter, SMS alleen van Sandra, maar die stuurt er dan ook 3.( Met grote XXX)

Breda Mechelen

Maandag 17 mei 2010. 95 km, gem 15,1 km. Windje schuin tegen of van opzij. Half bewolkt, ook een buitje gehad.


Niet zo heel goed geslapen in hotel de Klok. Ik ben maar begonnen in mijn e-reader te lezen. Gerard in het boek: haar naam is Sarah. Hij heeft het boek bij zich.

In het hotel troffen we een stel dat op weg is naar Noord Frankrijk. Die zijn we onderweg nog een paar keer tegengekomen. De route ging vandaag een groot gedeelte over een fietspad lang de Mark en de Nete. Van beide rivieren hadden we nog nooit gehoord! Aangenaam fietsen. We hebben ook een begin gemaakt met de snoepjes van Henny, niet zo lekker als haar muffins maar een redelijk alternatief.

Onderweg stond op een gegeven moment op de weg de richting naar Santiago gekalkt en een man werkzaam in zijn tuin riep ook: op weg naar Santiago?

Lier verkend maar dat waren alleen maar kasseien. Om 4 uur waren we in ons hotel in Mechelen.

Voor onze navigatie gebruiken we 2 systemen. De Jacobsroute hebben we gedownload van internet en in onze Etrex gezet. We hoeven er alleen maar voor te zorgen dat ons peiltje op de blauwe lijn staat. Dan gaan we goed. Als controle hebben we ook nog een routebeschrijving met kaart bij ons. Die gebruiken we nauwelijks.



SMS van Jan en jet, Ina en Wouter, van Nikki over de vlucht van haar moeder uit Detroit, mocht ze nu wel of niet landen? Ze mocht landen. En van Julia en Tom en van Sandra. Een telefoontje van Hans Waser. Die woont in Breda en hadden we uitgenodigd met ons te komen eten. We kregen zijn voicemail omdat hij zijn mobiel altijd uit heeft staan. Vandaag hoorde hij hem, te laat natuurlijk. En een telefoontje van Peter Fransman

Breukelen Breda

Zondag 16 mei 2010: 100 km, gem 16,3 km per uur, geklommen 378 meter, max snelheid 30.1 km. bewolkt, 's middags enige zon, wind van opzij of tegen.
Vandaag 10 km te veel gereden omdat ze bij Werkendam het pontje niet laten varen op zondag. Toen pas na 65 km de eerste plaats waar we koffie konden krijgen: in cafe de Vrouwenhemel. Mooie route door leuke weggetjes. Het klimmen komt omdat we steeds dijk op en af moesten of brug op en af..
Vanmorgen uitgeleide gedaan door: Peter, Andree George en Marielle, Thea, Ed, Elly, Evie, Els, Henny en Leo, Ron en Marianne, Olaf, Truus, mijn Corrie natuurlijk, Corrie de overbuurvrouw en Anita. Hartverwarmend dat zoveel mensen de moeite nemen ons uit te komen zwaaien.
We kwamen om 15.45 uur in Breda aan. Corrie en Jurgen en Wouter waren er om 17.00 uur. Met zijn vijven gegeten.

Sms je van Jenny en Els en Sonja en Coby, en van Julia en Tom, zus en zwager van Gerard.


Tot nu toe bleek Gerard aangenaam gezelschap, hij kan me bijhouden en mopperde niet toen we 10 km om moesten rijden.

Reis schema

16-mei Breukelen Breda 94,4
17-mei Breda Mechelen 87,5
18-mei Mechelen  Lessines 85,3
19-mei Lessines Somain 87,5
20-mei Somain Ham 102,0
21-mei Ham Clermont 97,7
22-mei rustdag
23-mei Clermont Mezieres/Epone 81,4
24-mei Meziere Mignieres 88,8
25-mei Mignieres Vendome 91,5
26-mei Vendome  Tours 70,3
27-mei Tours Chatellerault 84,0
28-mei Chatellerault Charroux 94,3
29-mei rustdag
30-mei Charroux Angouleme 69,4
31-mei Angouleme Le Pizou 90,3
01-jun Le Pizou Hostens 101,0
02-jun Hostens lesperon 81,6
03-jun Lesperon Sauveterre de Bearn 85,8
04-jun Sauveterre  Urdos 82,4
05-jun rustdag
06-jun urdos Santa cruz de la Seros 105,0
07-jun Santa Cruz Lumbier 85,0
08-jun Lumbier Los Arcos 96,5
09-jun Los Arcos santo Domingo95,7 95,7
10-jun Santo Domingo Burgos 93,2
11-jun Burgos Carrion de los Condes 97,4
12-jun rustdag
13-jun Carrion Mansilla 82,9
14-jun Mansilla Astorga 94,5
15-jun Astorga Trabadelo 88,6
16-jun Trabadelo Portomarin 94,8
17-jun Portomarin Santiago 114,0

Waarom naar Santiago

Het fietsen naar Rome is me zo goed bevallen dat ik nog wel een keer zo'n tocht wil maken. Santiago is dan een voor de hand liggend eindpunt. Veel fietsers maken die tocht. Er zijn goede route beschrijvingen, vandaar. Er zitten geen religieuze doelstellingen achter. Onderweg zal ik wel veel "pelgrims" aspecten tegenkomen, die ga ik ook bekijken maar daar blijft het bij.
Anders dan naar Rome, ga ik nu proberen de dag van te voren mijn hotel vast te leggen zodat ik overdag me niet hoeft te haasten om snel op de plaats van bestemming aan te komen om tijd genoeg te hebben een hotel te vinden.Ik ga nu onderweg meer dingen bekijken.

Zaterdag 8 mei 2010

Via Alphen a/d Rijn, Leiden en Katwijk naar Jan en Jet Breukelman in Den Haag. 81.7 km. Jan was mij tegemoet gefietst naar Leiden en samen terug naar zijn huis.
De kilometer teller van mijn nieuwe fiets staat nu op 898 km. Genoeg in gefietst dus.

Woensdag 5 mei 2010

Met Cecile vanuit Amersfoort een rondje gefietst naar Maarn, Doorn, Den Dolder en terug naar Amersfoort. 52.2 km.