Santiago Pons

Vrijdag 18 juni 2010. 1075 km gereden. We zijn vanmorgen om 10 voor 7 vertrokken, hebben na 2 uur rijden ontbeten en hebben toen met om de twee uur een andere chauffeur, Huub of Jaap, gereden. Onderweg veel zon gezien maar ook weer mist, wolken en regen. Het is nu half 10 en ik zit hier buiten mijn blog bij te werken. Over de reis vandaag valt niet veel te vertellen.


Na mijn aankomst in Santiago veel reacties gehad. Jullie kunt zelf zien wie er op mijn blog gereageerd hebben. Via SMS zijn dat nog geweest :

Els, Henny, Marielle, Anita, Ina, Jet, Truus, Coby, Jennie. Telefoontje gekregen van Sonja, Cecile, Lucy, Corrie natuurlijk,Jennie, en Wouter.

Jullie medeleven heeft me veel steun en plezier gegeven, bedankt jullie allemaal!!!

Portomarin Santiago

Santiago

Donderdag 17 juni 2010. 108 km, gem 13, maximale snelheid 57.2 mkm, geklommen 1801 meter, maximale hoogte 728 meter, hoogte hier 330 meter. Bewolkt begonnen, daarna zon.

Toch nog een zware dag vandaag. Vanmorgen dus om 7 uur vertrokken, een uur eerder dan normaal. Eerst geklommen naar 720 meter en toen naar dit niveau maar ondertussen allemaal klimmetjes en afdalingen. Mooie tocht, maar je bent er toch voornamelijk op uit zo snel mogelijk in Santiago te komen. Dat is gelukt.

Op de foto zie je ons voor de katedraal in Santiago. Huuub en Tineke staan erbij want zonder hen zou het toch niet allemaal gelukt zijn. Zij hebben me in de watten gelegd!!!

Vandaag dus vele smsjes ter aanmoediging. Van Truus, Sonja, Jurgen, Wouter en Henny, gisteravond nog van Frans en Riet. Telefoon van Lucy, Sonja Corrie en Els.

In totaal heb ik nu 2638,6 km gefietst.

Trabadelo Portomarin

Woensdag 16 juni 2010. 91.3 km, gem 12.8, maximale snelheid 52.5 km, geklommen 1206 m, maximale hoogte 1336 m,hoogte hier 359.


Vandaag dus geklommen naar Cebreiro, van 450 meter naar 1300 meter. Een fantastische rit, mooi berglandschap waarvan je toch kunt genieten ondanks de inspanning van het klimmen, een afdaling, wat op zich zelf al genieten is maar ook weer over een hele mooie weg.

Zo had het kunnen zijn. Dat was het dus niet. Toen we op stonden was het al bewolkt en koud. Ik heb mijn lange broek maar aangedaan. Toen naar boven, zeer snel in de mist, die veranderde in motregen bij een temperatuur van denk ik 5 graden. Boven gekomen gouw een foto gemaakt van de pelgrim op de top (zie foto) en weer snel naar beneden. Het vervelende daar was nog dat je dan denkt op 1300 meter op de top te zijn maar dan laten ze je eerst nog afdalen naar weer 1200 meter en dan moet je weer omhoog naar 1300 meter. En dat een paar keer voordat de echte afdaling begint. Daar kreeg ik het zo koud van dat ik geheel verkleumd, zodra ik uit de wolken was een restaurant ben in gegaan om me op te warmen. Toen was het rond half één. Tot dan toe zeer onaangenaam. Daarna werd het beter. In Sarria zag ik met genoegen dat het 12 graden was!! Ik moet er nog bij vertellen dat er soms een behoorlijke wind stond maar op de cruciale momenten van steile klimmen had ik hem in de rug. Dat was dus een meevaller.

De tweede helft van de rit ging dus lekker. Mooie natuur, zeer rustige wegen, een temperatuur die voor het fietsen niet onaangenaam is. Om half vier zag Huub me vanaf de camping over de brug bij Portomarin aankomen. Uiteindelijk hebben we op de camping nog even in de zon gezeten en ook nog naar Spanje Zwitserland gekeken.

SMS van Lucy, Truus, en Henny. Telefoon van Els, Cecile, Wouter en Corrie natuurlijk.

Astorga Trabadelo

Dinsdag 15 juni 2010. 93km, gem 13.7, maximale snelheid 56km, geklommen 1286 meter, maximale hoogte 1503, hoogte hier 585meter. Bewolkt, later half bewolkt, 19 graden, windje tegen.

Dat was dus de eerste van de twee berg etappes. Klimmen van 880 meter naar 1503 meter en daarna afdalen naar 500 meter. Dat klinkt spectaculair en dat is het ook. Op weg naar de top verlaat je de bewoonde wereld en rijd je door het groen en geel van de brem met fantastische vergezichten. De beklimming was niet al te moeilijk, ik ben met een gemiddelde van 10 km per uur bovengekomen. Daar staat het Cruz de Ferro, een ijzeren kruis op een hoge houten kale stam. ( zie foto). De berg stenen die er om heen ligt wordt daar door de pelgrims opgeworpen: ze gooien een steen omdat het einde nu in zicht is. Het was er koud dus daar heb ik mijn warme chocola gedronken. De afdaling is spectaculair met haarspeldbochten. Ik ben blij dat ik niet van die kant naar boven moest. Ik heb dus veel van mijn remmen gebruik moeten maken, want zo hard durfde ik niet naar beneden. Aangekomen in Ponferrada ontmoette ik daar mijn twee Belgen weer. Alle plaatsen waar je doorheen rijdt hebben allemaal iets bijzonders. Veel te veel om allemaal goed te bekijken. Ik was vandaag om kwart voor 4 op de camping. Ik ben uiteindelijk geëindigd met alleen mijn broek en shirt aan. Geen fleece of jack meer. Zo warm krijg je het van de inspanningen.

Het laatste stuk van de weg rijd je gelijk op met de autovia. Je ziet de meest fantastische viaducten die ze gebouwd hebben voor de autovia.

SMS van Truus en Henny, en een telefoon van Corrie natuurlijk.

Morgen nog een bergetappe.

Mansilla de las Mulas Astorga

Maandag 14 juni 2010. 75.2 km, gem 16.5 km, maximale snelheid 50km. geklommen 348m, maximale hoogte 880 m, hoogte hier 828. Bewolkt, overwegend zonnig, temperatuur rond 18 graden. Zacht windje, meestal mee en soms een beetje tegen.


Vannacht een beetje koud gehad, hetgeen duidde op een onbewolkte hemel. Vanmorgen was dat ook zo. Daarna kwamen er wat wolken maar de zon hield de overhand. Zeer goed fiets weer.

De afstand van vandaag was niet zo groot omdat ik niet meer via Leon gegaan ben, omdat ik daar gisteren met Huub en Tineke geweest ben. Mijn route boekje geeft een alternatief onder Leon langs.

Gisteren en vandaag zit ik de fietsen op een soort hoogvlakte van rond de 750-800 meter hoog. Niet veel klimwerk. De officiële route is de N120, een drukke weg als de autoweg ernaast een tolweg is. Als er geen tol geheven wordt op de autoweg, rijdt er niemand op de N120. Als de N120 dus druk is, laat het routeboekje mij omrijden over zeer rustige landelijke weggetjes door hele kleine vaak ingeslapen dorpjes. Vandaag zelfs over een zeer hobbelig grindpad. Maar inderdaad, zeer rustig.

Ik ben vandaag dus doorgereden tot Astorga terwijl Huub en Tineke op een camping in Hospital de Orbigo staan. Zij hebben mij dus opgehaald en morgen brengt Huub me weer weg. In dit plaatsje bevindt zich de beroemdste brug van de Camino de Santiago, daar wou ik dus mooie foto's van maken, maar die staat in de steigers. Daarom maar een foto uit Astorga voor een gebouw van Gaudi tezamen met de Belgen waarover ik al eerder geschreven heb. De één was over de kop gegaan en de ander had zijn spaken gebroken. Toch grappig dat je elkaar na zoveel kilometer weer ontmoet. Zij leggen minder km per dag af dan ik, maar hebben een kortere route.

Vandaag door redelijk vlak gebied gereden dus maar wel met zeer veel bloeiende planten (onkruid) langs de weg. En al die tijd in de verte de bergen waar ik morgen en overmorgen overheen moet om in Santiago te komen. Er ligt zelfs nog sneeuw op.

Smsjes van Truus, Henny en Jet. Telefoon van Corrie en Wouter. en een email van Ina.

Carrion de los Condes Manzilla de las Lamas

Zondag 13 juni 2010. 77.6 km, gem 17.5, geklommen 338, maximale hoogte 922, hier 915. Bij het opstaan blauw met strepen wolken. 's Nachts niet geregend. Overdag ook niet. Dus heerlijk fiets weer.


Vandaag was het dus weer genieten. Tamelijk vlakke weg, geen wind, de windmolens stonden stil, en later een windje in de rug. Ik was veel vroeger dan verwacht in Mansilla. Huub en Tineke waren er nog niet. Zij staan op een camping bij Leon en zouden mij ophalen in Mansilla. Dus daar maar een biertje gedronken.

Het begin van de route vandaag was een grindpad waar ook de wandelaars over lopen. Het leek de vierdaagse wel, om de zoveel kilometer hadden mensen een plek gemaakt waar drank en eten verkocht werd. Het verbaasde me hoeveel kilometer sommige wandelaars al gemaakt hadden om 10 uur 's morgens. Ze konden ook alleen maar uit Carrion komen en hadden al 20 kilometer gelopen. Die beginnen dus zeer vroeg. Onderweg haalde een fietser me in, hij kwam uit Nederland. Hij had in Compiegne in Frankrijk zoveel last van zijn knie gehad.,dat hij weer terug naar Nederland moest. Hij heeft zijn fiets laten staan en is later weer opnieuw begonnen vanuit Compiegne. Hij had een voor mij een vreemd verhaal waarom hij deze tocht maakte. Hij wilde zijn betere ik vinden of zoiets.

Ik heb vandaag dus een heel stuk gefietst langs de autovia die we vorig jaar met de auto gereden hebben toen we op weg waren naar Portugal. Er lopen nu meer wandelaars dan toen maar we zijn ook later in de maand.

De camping in Leon is een klein ding maar wel grappig. Het is moeilijk een goede plaats te vinden maar we staan erg goed en zien met veel genoegen andere mensen een recht plaatsje zoeken.

Vanmiddag ook nog even maar Leon geweest. Een onverwacht grote plaats met natuurlijk weer de mooiste kerken. De rest van de middag hebben we in de zon gezeten.

Sms van Henny en Geert Jan, Telefoon gisteren nog van Joke en vanmorgen natuurlijk van Corrie. En een reactie van Tosca en Frank over het werk van Huub met betrekkking tot mijn "nachtfles"

Rustdag Carrion de los Condes

Zaterdag 12 juni 2010. Niets gedaan. Alleen het plaatsje Carrion de los Condes bekeken. 4 kerken voor een plaatsje van niets. Toen was het nog droog. Daarna is het gaan regenen tot het moment dat ik bovenstaande foto heb laten maken. Daarna gaat het weer regenen en de verwachtingen voor de komende dagen zijn niet al te best. De route van de komende dagen gaat weer door een mooi gebied, zoals ook gisteren en eergisteren. Maar eens kijken of ik een manier vind om er toch van te genieten, ondanks misschien het slechte weer. Het zou jammer zijn als het alleen maar zwaar werk dagen zouden worden.

Vanmiddag hebben we de routes van de komende week bekeken en de daarbij behorende campings. Ik heb nog 5 etappes voor de boeg van 75, 87,86,94 en 106 km. In die van 86 zit een klim van 800 naar 1500 meter en in die van 94 een klim van 600 naar 1300 meter. Dus 2 keer 700 meter. De laatste etappe gaat naar Santiago. Op die dag zal ik wat vroeger vertrekken zodat we een groot gedeelte van de middag hebben om Santiago te bekijken. We kunnen dan de volgende dag op vrijdag naar huis. We plannen dan zondag in de loop van de dag in Delft aan te komen waar Corrie me zal komen ophalen.

Vanavond gaan we pizza eten nadat we gisteren pannenkoeken gegeten hebben.

Vannacht heb ik met het kacheltje aan in mijn tent geslapen. De schoenen zijn weer droog. Door de regen kan ik 's nachts niet mijn tent uit om te plassen. Daar hebben we het volgende op bedacht. Ik heb een melkfles van Tineke gekregen en daar plas ik dan in. Dat is gelukt. Nu gaat alleen de discussie of bij het werk van Huub nu ook hoort dat hij naast voor mijn luchtbed, slaapzak, koffer en tent nu ook voor mijn fles gaat zorgen? We zullen zien hoe dat afloopt.

SMS van Truus, Henny en Gerrit en Coby. Telefoon van Corrie en Joke.

Burgos Carrion de los Condes

Vrijdag 11 juni 2010. 101 km, gem 14km per uur, maximale snelheid 35,geklommen 825 meter, hoogste punt 954 meter, hoogte hier 822.

In de motregen vertrokken. Daarna de gehele rit een beetje regen en dan weer droog en dan weer een beetje regen. Tot de laatste 10 km: een enorme plensbui. Temperatuur 15 graden. Het grote verschil met gisteren was: in de ochtend geen wind, pas in de middag een beetje wind, maar wel tegen.

Zo slecht als gisteren heb ik het dus vandaag niet gehad. Van gister moet ik nog vertellen: met tegenwind de klim op en bij de afdaling was de wind zo sterk dat ik moest trappen om naar beneden te komen.

Gisteren lag de camping lag voor Burgos, dus gister heb ik niets gezien van Burgos. Ik begon aan de rit met het idee: hoe kom ik deze dag en deze afstand zo snel mogelijk door zodat ik weer droog in mijn tentje kan zitten. Eerst door Burgos, daar kwam ik langs de kathedraal dus toch maar een foto gemaakt. Verder was de omgeving mooi om door te fietsen maar daar heb ik in deze omstandigheden geen aandacht voor. Wat betreft klimmen wat het een niet al te moeilijke tocht vandaag. Hoewel er wel een paar klimmen in zaten in van die hele lange rechte wegen. Daar moet je je verstand op nul zetten en gewoon doorfietsen.

Vandaag heb ik één van de remmen even moeten bijstellen want als ik er in kneep raakte ik zowat het stuur. Er zitten van die draaiknopjes op waarmee je dat onderweg kunt doen. Ik heb dus wel veel geremd. Vandaag ook want met die natte wegen durf je toch niet in volle snelheid naar beneden te gaan.

Eergisteren heeft Huub even op mijn fiets gefietst en hij kwam er achter dat een schroefje van mijn kettingkast los zat. Hij heeft een gouden kistje waar wel 100 verschillende dingen in zitten om iets vast te zetten. Voor dit schroefje hadden we een simpele imbus sleutel nodig en die zat er niet bij. Die heb ik natuurlijk wel bij me en daarmee was het euvel zo verholpen. Bij het eten er goed op gelet dat er geen honden in de buurt waren!! (zie foto)

SMS van Truus, Max en Ed namens de zomerbridge en van Henny met de boodschap het brood niet van mijn fiets te laten eten. Over dat voorval hadden Anita en Truus het ook al. Natuurlijk een telefoontje van Corrie.

Morgen rustdag. We hopen dat het weer beter wordt.

Santo Domingo de la Calzada Burgos

Donderdag 10 juni 2010. 92,2 km, gem 13 km/u, maximale snelheid 45,5 km, geklommen 1224 meter, maximale hoogte 1020 meter, hoogte hier 872 meter. Bij vertrek half bewolkt maar wel koud. Net vertrokken zwaar bewolkt, heel veel regen en een harde wind tegen of half tegen 10 graden..


Het leek een fantastische dag te worden. Eenmaal van de hoofdweg af, heerlijke rustige wegen en een zeer fraaie omgeving. (zie foto) Het route boekje had al gezegd dat ik op een bepaald stuk wel wind tegen zou krijgen. Nou dat is gebeurt. Eerst alleen wind tegen met af en toe een zonnetje, toen harde wind tegen met nagenoeg de gehele dag regen, die keihard in je gezicht spat. Bril bespat, kan ik niet door kijken, zonder bril kan ik mijn GPS en de kaart niet goed lezen, kortom de gehele dag ellende. Ik kon alleen maar van de fraaie omgeving genieten als ik even mijn aandacht kon afwenden van het asfalt, omdat ik de gehele tijd voorover gebogen aan mijn stuur trekkend moest fietsen om de regen niet in mijn gezicht te krijgen en de hellingen te kunnen bedwingen: vandaag had ik er eentje tot 13 %. Vandaag een Nederlandse fietser ingehaald. Toen ik daarna stopte kwam ze bij me staan. Ze was ook vanuit Nederland vertrokken. Ze had een paar keer geslapen in zo'n hostel maar dat was haar niet bevallen, te veel gesnurk en zo, met meer dan 10 bedden op zo'n zaal. Het kost ook maar 5 Euro. Daarna ben ik verder gefietst en heb haar achter me gelaten, misschien had ik haar wel op sleeptouw moeten nemen.

Mijn lunch heb ik gegeten op een grote speelplaats die overdekt was. Daar lag een hond. Maar die liep weg toen ik eraan kwam. Ik liep rond om de kou te verdrijven. Komt die hond terug en gaat er met mijn broodje vandoor dat ik klaar gelegd had op mijn fiets. Huub en Tineke hebben ook geen beste dag gehad. Zij hebben over de N120 gereden waar ik ook enige stukken op gefietst heb. Twee baans, zeer druk met grote vrachtwagens die je op alle mogelijke manieren inhalen. Opspattend water, zij waren ook blij daarvan af te kunnen. Zij zijn nog even in Burgos geweest maar daar woei je ook weg en zijn ze dus snel naar de camping terug gegaan. Een fraaie camping met internet. Voor 2 Euro mag je 6 uur internetten

SMS van Henny, Gerie, en Anita twee keer. Telefoon van Corrie, Sonja en weer Corrie. Email van Henk en Elly Treur.

Los Arcos Santo Domingo de Calzada

Woensdag 9 juni 2010. 96,5 km, gem 14,7, maximale snelheid 49,2km. Geklommen 1192 meter, maximale hoogte 797, hoogte hier 635 meter.

Zwaar bewolkt toen ik vertrok, ik heb ook een beetje regen gehad maar niet veel. Temperatuur rond 22 graden. Een zacht windje, meestal in de rug, soms van opzij.

Vanmorgen heeft Huub me dus met de auto weggebracht naar Los Arcos. Vandaar ben ik begonnen. Een zware dag vond ik, omdat ik veel moest klimmen en dalen. De gehele dag op en neer tussen de 450 meter en de 800 meter, uiteindelijk 200 meter hoger geëindigd dan ik begonnen ben. Het fietsen was niet een zeer groot genoegen. Zwaar werk en niet een zeer fraaie omgeving. Om een stuk drukke weg te vermijden laat de route je op het eind 13 km om fietsen. Je komt dan ook nog bij een punt waar je 2.5 km verder kunt om naar een klooster te gaan kijken. Dat heb ik toen ook nog maar even gedaan. Het laatste stuk weer terug naar de drukke weg, waar de camping aan ligt. Dat laatste stuk was weer zeer fraai. Dan weet je weer waarvoor je het doet. Huub stond me aan de ingang van de camping op te wachten. Hij is niet enthousiast over de camping. Kijk maar naar de foto. Hij is ook nog duur maar dat valt mee als je bedenkt dat we hier gratis internet hebben en gister daar 8 euro voor moesten betalen.

Het aantal lopers groeit gestaag, ik moest soms bellen zodat ze voor me opzij zouden gaan. Ook het aantal fietsers neemt toe.

Vandaag stemmen in Nederland. Helaas zijn wij te sloom geweest om machtigingen af te geven.



SMSjes van Truus en Jet, telefoon van Corrie natuurlijk en een gemiste oproep van Truus..

Lumbier Los Arcos

Dinsdag 8 juni 2010. 95,6 km, gem 15,5, maximale snelheid 50,2, geklommen 1091 maximale hoogte 624m, hoogte hier 570m. Met een zwak zonnetje vertrokken, daarna bewolkt, geen wind, later op de dag 24 graden.


De rit van vandaag was van Lumbier naar Los Arcos. Dat heb ik ook gefietst. Maar ik zit nu vlak bij Estella bijna 14 km terug. Hoe zit dat? In Los Arcos is geen camping. Bij Estella wel. Daarom heb ik met Huub afgesproken dat ik de camping eerst voorbij zou rijden en door zou gaan naar Los Arcos. Daar zou hij me dan opwachten. We hebben de fiets op de auto gedaan, met de fietsen drager die hij van Frank geleend heeft en die met een haring vastgezet moet worden, en zijn terug gereden naar de camping. Morgenochtend brengt hij me weer terug met de auto naar Los Arcos en vandaar begin ik dan aan mijn rit naar Santo Domingo de la Calzada.

Vanmorgen was het heerlijk. In een bleek zonnetje, met een frisse wind een beetje koud maar niet te koud, net lekker over je dun geklede lijf. Heerlijk. 40 kilometer rustige weggetjes door een zeer afwisselend landschap. Puenta La Reina was het hoogtepunt van deze tocht. Een zeer fraaie calle maior eindigend in een zeer oude brug over de rivier waarmee je de stad weer verlaat.( zie foto). Daarna een groot gedeelte niet over de autoweg gereden maar over de oude weg die er nog naast ligt. Omdat de autoweg tolvrij is, rijden alle auto's daar en heb ik de weg wel voor me zelf. Maar toch. Afgelegen weggetjes fietst mooier en lekkerder.

Het is wel te merken dat er nu meer Santiago gangers zijn. Vooral wandelaars. Ik heb ook een paar fietsers gezien en er één gesproken. Die had 80 km gefietst en hij had een slechte dag en zou dus op de camping gaan staan waar ik ook heen zou gaan. Hij vroeg me waarom ik zo weinig bagage bij me had. Ik vertelde dat die door mijn broer vervoerd wordt. Hij vertelde nog dat hij gehoord had dat je bij een grote col je bagage tegen een bepaalde vergoeding boven zou kunnen laten brengen. Toen we bij de camping kwamen en ik dus door reed, moest ik hem nog wel uitleggen waarom ik eerst doorging naar Los Arcos voordat ik op de camping zou komen!!.

Sms vanTruus en Corrie, email van Pieter en een telefoontje van Dirk.

Marianne Hoogenboom laat me via Corrie groeten vanuit Oostenrijk.

St Cilia de Jaca Lumbier

Maandag 7 juni 2010. 72,7 km, gem 15,5 km, maximale snelheid 56 km/pu. geklommen 598 meter, maximale hoogte 636: mijn vertrekpunt. Bij het opstaan onbewolkt, toen gauw wolken, geen wind, 18graden. Bij de camping werd het warm en zonnig.


Vandaag dus een rustig dagje. Komt omdat ik bij de planning van mijn reis dacht dat ik van 14 km eerder moest vertrekken, wat dus niet zo was. Viel dus mee. Mooie route met dorpjes die hoog op de top van een heuvel liggen, langs een groot stuwmeer, mooie vergezichten, typisch landschap met veel kale bergwanden en daar tussen in kleine akkers die bebouwd worden. De rivier de Aragon lag steeds in de diepte in een soort kloof en ik fietste hoog. Het laatste stuk was spectaculair. Een grindpad naar Lumbier door een soort canyon: hoog op reizende rots wanden en door tunnels die niet verlicht zijn. De foto laat er iets van zien, Huub is me daar tegemoet gefietst. Dat was de eerste keer dat zijn fiets van de caravan kwam. Hij heeft 10 km gefietst vandaag.

Vanmorgen kwam ik een bord tegen: Santiago de Compostella 820 km. Het lijkt de via Aurelia in Italië wel, daar zag ik bij Monte Carlo al hoe lang het nog fietsen was naar Rome. Opvallend is dat we hier weinig Compostella gangers zien, hoewel we nu toch op de hoofdroute zitten waar een heleboel routes bij elkaar gekomen zijn. Vandaag twee fietsers gezien die ook die richting uitgingen.

Ook opvallend is dat we bij plaatsjes veel huizenblokken zien die nieuw zijn maar wel leeg staan. Het grote probleem van Spanje, de onroerend goed markt.

Ik moet ook nog iets over mijn fiets zeggen. Daar zitten hydrolische remmen op in plaats van remmen die je met een kabel aantrekt. Je behoeft beduidend minder hard te knijpen en dat is wel wat waard als je zoveel afdalingen moet maken.

Gisteren sms van Corrie en Geert Jan, die wilde weten wanneer ik mijn varhaal af had. Telefoontje van Corrie, Peter Fransman en Wouter.

Urdos St. Cilia de Jaca

Zondag 6 juni 2010. 92,6 km, gem 13 km per uur, maximale snelheid 56,1 km. Geklommen 1438 meter, maximale hoogte 1628, hoogte hier 637 meter. Mistig toen ik om half 8 weg ging tot op de top van de col. Daarna bewolkt, bijna geen zon, een beetje regen in Jaca en daarna half bewolkt, temperatuur 16 graden.


Een slechte nacht als voorbereiding op deze zware dag. De vorige avond ging het lichten zoals ik nog nooit meegemaakt heb. Zonder geluid. En dat bleef maar door gaan. Daarna kwam het onweer erbij en ging het ook regenen. Daar heb ik slecht van geslapen. Toen de eerste klim naar de Col de Somport. In de mist, de gehele tijd in de eerst of tweede versnelling, zwaar werk maar ik kwam boven. Daar was het ijskoud. Chocola gedronken, die ik van Tineke mee gekregen heb en toen snel naar beneden. Ik moest opletten want het woei zo hard dat ik soms van de weg weg woei. Jaca ben ik dus hard voorbij gereden. De shortcut heb ik niet genomen dus mijn ommetje heb ik ook gemaakt. Geen spijt van. Een fantastische rit, schitterende natuur, enorme rotswanden, mooie vergezichten en toen na veel klimwerk waar geen einde aan leek te komen een fantastische afdaling van 1300 meter naar 600 meter. Je verbaast je erover dat een fietser dat allemaal zo maar kan.

SMSje van Gerard en Corrie, en een telefoontje van Corrie.(Het is goedkoper als ze mij belt dan wanneer ik haar bel.)

Rustdag Urdos

Zaterdag 5 juni 2010.8,8 km, gem 3,7 km per uur, geklommen 477, maximale hoogte 1793 meter. Vanmorgen onbewolkt maar de zon zagen we hier pas om half tien omdat we in een tamelijk nauwe kloof zitten. Warm. 's Middags verschenen er wolken. Maar het blijft warm.

Ja dat noemen ze een rustdag. We hebben 2,2 uur gewandeld en flink geklommen. Maar zolang deze bewegingen geen beroep doen op mijn zitwerk is de oefening natuurlijk wel goed.

Gisteravond heeft Tineke voor mij gekookt. Aardappelen, worteltjes, kabeljauw, boterjus en komkommer met tmaat. Heerlijk. En vanavond eet ik macaroni door Huub bereid. Vannacht dus in mijn tentje geslapen op een luchtbed in een slaapzak. Ging prima, is alleen vervelend als je 's nachts wakker wordt om te plassen, in een hotelkamer heb je de wc bij de hand en hier..... nou ja ik ben maar uit mijn tent gestapt, twee passen gedaan en daar lekker in de openlucht onder de sterrenhemel in mijn nakie.....

Morgen wordt het dus spannend. Eerst van 770 meter naar naar 1640 meter in 15 km met stijging percentages tot 9%. Dan afdalen naar Jaca op 820 meter. Daarna een klim naar 1080 meter en afdalen naar 980 meter. Dan weer klimmen naar 1300 meter en afdalen naar 600 meter. Na Jaca zijn de stijging percentages niet hoger dan 7%. Ik zou de klimmen na Jaca kunnen vermijden door een shortcut te maken, dan ga ik alleen van Jaca direct naar 600 meter maar dan volg ik niet de officiële route. Ik zal morgen wel laten weten wat ik gedaan heb.

Gisteren nog telefoon van Els gehad met spannende verhalen en een SMS van Geert Jan en Truus. Vandaag een SMS van Hennie en een telefoontje van Joke over haar goede week resultaat. En een email van Anita, Frans en een reactie van Tosca die erover klaagt dat Huub en Tineke niet kunnen sms of MSNen.

Sauveterre Urdos

Vrijdag 4 juni 2010. 85,1 km, gem 14.4 km , maximale snelheid 50 km per uur., geklommen 938 meter, maximale hoogte 739 meter, hoogte hier 727 meter. Gehele dag zonnig, rond 25 graden ( zegt Huub).

Vanmorgen direct in mijn mouwloze shirt vertrokken. Toch nog maar even Sauveterre bekeken, want dat heeft wel een mooi uitzicht. Om 8 uur ook mijn broer Huub en Tineke gebeld om te bevestigen dat ik rond 11 uur bij de Cathedraal in Oloron St. Marie zou zijn. Daar was ik om 10 voor elf en zij zaten daar ook te wachten. Samen chocolade gedronken en toen, niet verder vertellen, de bagage die ik onderweg niet nodig heb, overgeheveld naar zijn auto zodat ik een aantal kilo's lichter aan de klim naar 727 zou kunnen beginnen. In 40 kilometer moest ik van 200 naar 727 dus. Ging goed. Op hele steile hellinkjes even een keer gestopt om op adem te komen, en daarna kon ik weer goed verder. 15 km voor het eindpunt nog een keer gestopt om mijn bananen op te eten en mijn cola op te drinken. Toen naar de camping waar ik om 3 uur aankwam. Daar wil ik mijn helm afzetten, en merk ik  dat ik geen helm op heb!! Die heb ik dus bij de laatste stop laten liggen. Gauw met Huub in de auto gestapt en jawel 14 km terug lag hij nog gewoon op de tafel waar ik hem had laten liggen. Weer terug op de camping zag ik dat mijn tentje klaar stond en Tineke had voor een taartje gezorgd. Een goed begin. Inmiddels heb ik met hun afspraken gemaakt over een vergoeding voor kost en inwoning: de kost is gratis, als dank voor het feit dat Huub mijn oude fiets heeft. De inwoning, kampgeld betaal ik zelf en de kosten van de terugreis delen we samen. Geen slechte deal als je bedenkt dat ik gisteren voor het hotel en diner en ontbijt en enige biertjes 118 euro moest betalen.

Ik neem deze route, over een hogere pas dus, omdat volgens mijn route boekje deze route de originele is. In het verleden was de route over de lagere pas gevaarlijker,meer bandieten etc.

Vandaag smsje van Truus, Telefoon van Corrie om kwart voor zeven al.

Die meldde me dat Julia al zes keer geprobeerd heeft mij te berichten, maar ik zie dat dat nu pas gelukt is. Verder vertelde ze me ook nog dat ik moest melden dat Bernadette en Barbara me de groeten gedaan hadden. Zo, nu ben ik weer bij.

Lesperon Sauveterre

Donderdag 3 juni 2010. 91,8 km gem 16,2 km geklommen 560 meter en maximale hoogte 107 meter.Maximale snelheid 42 km per  uur.

Onbewolkt vertrokken maar na 5 kilometer kwam ik in een mistbank terecht die duurde tot DAX op 40 kilometer van vertrek. Daarna weer volop zon.Volgens het boekje zou dit een eenvoudige etappe zijn. De eerst 40 km klopte dat ook. Door het vlakke land van Les Landes met zijn naaldbomen bereikte ik een gemiddelde snelheid van 19 km per uur. En dat kostte niet veel inspanning. In Dax chocola gedronken en daarna begon het heuvelachtige gebied. Dat ging natuurlijk minder snel maar 10 km voor het einde hadden ze nog twee stijgingen ingebouwd van resp. 90 en 60 meter. En op zich zelf is dat niet zo ernstig maar dan moeten ze dat niet doen met stijging percentages van 8% en 9%. En dat bijna de gehele klim lang. Maar goed, met even rusten tussen door om op adem te komen is het gelukt. Als lunch had ik vandaag evenals gisteren bananen met cola. Bevalt oo goed. Bananen zetten zich direct om in energie. Tennissers eten die ook tijdens de wedstrijd.

Vanaf DAX had ik bovenstaande foto als uitzicht. Als je goed kijkt zie op de achtergrond de echte bergen verschijnen. Daar moet ik morgen dus gedeeltelijk tegenop (760 meter) en na een rustdag zondag omhoog naar de Col de Somport (1632 meter.) Spannend.

Gisteravond dus met mijn Fransman gegeten. Hij was ontslagen zat al vanaf 1 oktober thuis en begint 5 juli aan een nieuwe baan. Een mooie gelegenheid om zo'n tocht te maken. Hij rijdt maar 50 km per dag dus die is wel even bezig. Onderweg werd ik nog ingehaald door 3 fietsers van mannen op leeftijd. Maar meer dan een hallo kon er niet vanaf.

SMSjes gekregen van Truus, Gerie en Jan, Jet,Jennie, Ina en Huub. Lieve mensen toch. Je hoeft maar een keer te zeggen dat je maar 1 smsje had of ze klimmen voor me in de pen. Vanmorgen vroeg ook nog een telefoontje van Andre Dekker, een bridgevriendje.Bovendien nog een email van mijn hospita uit Hostens, die vroeg of ik goed aangekomen was en die wilde het adres van mijn blog.

Hostens Lesperon

Woensdag 2 juni 2010. 79,6 km, gem 17,3 stijging 269 meter, maximale hoogte 84meter. Bewolkt weggegaan, in de loop van de dag zonnig. Geen wind.
Aan de gemiddelde snelheid van vandaag kun je zien dat het een makkie was. Ik was om 2 uur in het hotel.
De gehele dag door Les Landes gefietst. Dat wil zeggen naaldbomen, open stukken, lange rechte wegen en bijna vlak. Toch wel aangenaam fietsen. Vaak had ik een snelheid van boven de 22 km per uur. De foto geeft een impressie.
Gisteravond heb ik om 20.30 gegeten bij de heer en mevr van de gite. Vooraf mozarilla kaas met tomaten en een aanmaak iets. Daarna kippenpoten, borsten en of vleugels met aardappelen en rode wijn. Daarna kaas en aardbeien sorbet ijs, ter plekke gemaakt. En ondertussen maar lullen in het Frans/Engels met een woordenboek erbij.De tijd vloog om.
Vanmorgen kwam ik bij de super een Fransman tegen ook op de fiets op weg naar Santiago. Die beklaagde zich erover dat hij zo weinig pelgrims onderweg tegen kwam. Hij was in Le Mans gestart.We wisselden routeboekjes uit en toen bleek dat de Nederlanders gedeeltelijk een andere route volgen. Terwijl ik dit intik, komt diezelfde man het terras bij het hotel op lopen . Ik nodig hem uit samen te dineren.Daar heeft hij ja opgezegd.
Een telefoontje van Lucy, een email van mijn bridgecursisten Agnes, Lenie, Carla en Els en helemaal geen smsjes tot nu toe.

Le Pizou Hostens

Dinsdag 1 juni 2010. 109 km, gem 15,7, geklommen 729 meter, maximale hoogte 102 meter. Vanmorgen bewolkt, ook nog regen gehad, in de middag opklaringen windje een beetje tegen.


Een grote afstand, 102 regulier en 7 extra omdat de gite die ik via internet gereserveerd had 7km voorbij Horstens ligt. Blij dat ik niet op de bonnefooi ben gaan rijden want hier heb ik niets meer aangetroffen waar ik had kunnen slapen. De route ging vandaag via St.Emilion, Cadillac naar Horstens in Les Landes. Dat betekent dat ik eerst door de Chateaux gereden ben (wijngaarden) en daarna door de naaldbomen. Morgen heb ik zo'n hele dag door de naaldbomen. Vandaag twee Belgen tegengekomen die ik vorige week ook al gezien heb. Het bleek dat zij pech gehad hebben: twee spaken gebroken, ze hebben ook veel bagage, zij kamperen, en één is er over de kop gegaan. Zijn achterwiel slipte weg, in de berm en over de kop. Handen kapot, knie geschaafd en pijn in zijn ribben. Ik heb ze sterkte gewenst. Het waren wel kenners, want zij begonnen over mijn fiets: zo een riem aandrijving en een Rohloff naaf!! Hoe bevalt dat? En is hij voor jou op maat gemaakt? Ik vertelde dat het prima beviel, maar dat er eigenlijk niet veel verschil is in het fietsen, je moet toch trappen, maar dat hij naar mijn gevoel wel steviger in de bochten ligt dan mijn vorige fiets. Zij kenden de winkel waar ik hem gekocht had: oh Erik, die wereld fietser. Ik ben dus heel blij met mijn fiets, misschien gaat het met deze toch gemakkelijker dan het geweest zou zijn op mijn oude fiets.

Gisteren heeft de vrouw van het B&B een heerlijke kop soep voor me gemaakt, een heerlijke omelet met van alles en nog wat erin en een of ander taartje toe met kaas en kersen uit eigen tuin. Bovendien mocht ik een fles wijn voor me zelf openmaken. Het ontbijt vanmorgen was overweldigend. Veel te veel dingen, ik kon geen keus maken.

De mevrouw van de Gite gaat vanavond ook wat voor me maken, ik heb gezegd dat ik alles lust. Omdat het een gite is zijn er geen handdoeken, ik heb me dus met mijn eigen handdoek afgedroogd en die te drogen gehangen onder een droogblazer. Die hangt hier speciaal.

Ik heb nu 15 fiets dagen achter de rug van de in totaal 29. Ik ben dus over de helft. Vanmiddag precies op de helft belde Henny me om dat te memoreren en me sterkte bij het aftellen te wensen. Gisteren nog een telefoontje van Pieter, en vandaag van Sonja en Huub eb Wouter. Corrie bel ik steeds zelf. Een smsje van Truus.